Чемпионы БССР

• 19.11.2021 08:30

Футбольная команда «Спартак» (Молодечно) в 1963 году победила в чемпионате БССР по футболу.

Эти замечательные учителя

• 24.09.2021 11:27

Даже сложно сказать, каким годом датирована эта фотография. На ней учителя средней школы №6 и ее директор Степан Тимофеевич Демешко.

За 20 хвілін на «кукурузніку» — з Маладзечна ў Мінск

• 27.08.2021 09:19

Сёння цяжка паверыць, што ў 60-я гады ў Маладзечне быў аэрадром, з якога можна было за лічаныя хвіліны на самалёце АН-2 даляцець у сталіцу, на Нарач ці ў Браслаў.

Детский сад в усадьбе?

• 23.08.2021 06:53

Это фото было размещено в интернете. Оцифровано известным фотомастером Евгением Стельмахом. Сам автор нам не известен. Размещаем подборку теплых подписей к этому фотоснимку.

Велозавод в Молодечно, 1977 год

• 19.07.2021 09:28

«Велозавод в Молодечно, 1977 год. Было напечатано в газете «Святло камунізму», — написано на обратной стороне фотографии. Может, кто хочет рассказать, как сложилась судьба этой симпатичной девушки? О коллективе, в котором она работала?
Телефон редакции 77-76-26.

Автор фото: Александр СОЛОГУБ.

Вилия и Уша — воспоминания детства

• 09.07.2021 11:54

Я помню, как в детстве с родителями ездили купаться на Вилию. Пригородный автобус шёл на Вилейку и заходил в пионерский лагерь «Лесной городок». В выходной день люди выезжали семьями. Автобус ходил часто и, как говорится, был битком набит. На остановке возле лагеря летом работала «жестянка», где продавали мороженое, воду.


Уже в подростковом возрасте с ребятами ездили купаться на Ушу. Автобусом №4 доезжали до конечной остановки, а там пройти было одно удовольствие.

А этот фотоснимок в редакцию принёс фотограф Александр Сологуб. На обратной стороне снимка читаю: «Река Уша, 1974 год». Может, кто себя узнает на фотографии и захочет рассказать о себе на страницах газеты?

Анатолий ФЕДУЛОВ.

Сустрэча з героем Савецкага Саюза Мікалаем Ларыным

• 02.07.2021 12:14

Гэты гістарычны здымак перадаў у рэдакцыю наш даўні сябар, аўтар і падпісчык Алег Шчукін. Дзякуючы акуратнасці і скрупулёзнасці Алега Васільевіча сёння з дакладнасцю мы можам даведацца, калі зроблена фота і хто на ім.

Якім ты быў, камандзір Міцька?

• 24.06.2021 12:52

Па заказе і фінансавай падтрымцы Міністэрства інфармацыі Рэспублікі Беларусь у выдавецтве «Беларусь» выйшла кніга «Камандзір» пісьменніцы, публіцыста Ірыны Шатыронак, ураджэнкі Маладзечна, якая жыве ў Гродне.

Дакументальна-мастацкая аповесць прысвечана невядомым старонкам жыцця легендарнага камандзіра 1-й Беларускай кавалерыйскай партызанскай брыгады Дзмітрыя Дзенісенкі і яго баявых таварышаў.

— Тэма Вялікай Айчыннай вайны сёння вельмі актуальная, я нават сказала б, модная. Набірае абароты так званая «вайна памяці», робяцца спробы перапісаць гісторыю, прынізіць ролю савецкага народа і беларускіх партызан у перамозе над фашыстамі. Як пісьменніцы, публіцысту, мне важна было па крупінках сабраць матэрыялы і расказаць шырокаму колу чытачоў праўду пра Дзмітрыя Дзенісенку, пра якога да гэтага часу ходзіць шмат міфаў. Партызанскаму руху прысвечана шмат навуковых даследаванняў, а вось мастацка-публіцыстычных твораў, напісаных жывой мовай, на маю думку, не хапае. Я працавала над гэтай кнігай апошнія шэсць гадоў, яна стала вынікам вялікай даследчай працы. Збірала матэрыялы ў Карэліцкім, Навагрудскім, Дзятлаўскім, Іўеўскім, Валожынскім і Маладзечанскім раёнах, вывучала дакументы ў архівах і краязнаўчых музеях, сустракалася з жывымі сведкамі ваенных падзей. За гэты час падрыхтавала больш за 50 публікацый для газет і часопісаў, — падзялілася з нашай газетай пісьменніца.

Са старонак кнігі, якая пабудавана ў выглядзе хронік ваеннага часу, паўстае неардынарная асоба партызанскага камандзіра, якога ў наваколлі ведалі як «Міцьку», а яго партызан называлі «міцькаўцамі». Кубанскі казак, кадравы ваенны, ён пачынаў вайну ў складзе 6-й кавалерыйскай Кубана-Церскай казацкай дывізіі імя С.М. Будзённага. У чэрвені 1941 года трапіў у палон, у маі 1942-га разам з групай палонных яму ўдалося збегчы і далучыцца да партызанскага атрада, камандзірам якога неўзабаве ён быў прызначаны. Атрад базіраваўся ў Налібоцкай пушчы, вырас да 1-й Беларускай асобнай партызанскай брыгады, правёў вялікую колькасць паспяховых баявых аперацый. Дзенісенка пачынаў вайну сяржантам, а скончыў палкоўнікам. У 2003 годзе ў вёсцы Беражна Карэліцкага раёна быў адкрыты помнік партызанскаму атраду, якім камандаваў Дзенісенка.

Ірына Шатыронак расказвае і аб няпростым жыцці легендарнага камандзіра пасля вайны, які працаваў на розных гаспадарчых пасадах. Вялікім ударам для яго стала выключэнне з партыі: характар меў круты, рэзаў праўду-матку ў вочы, за што і пацярпеў. Але справядлівасць узяла верх, яго аднавілі ў партыі.

— На вялікі жаль, з Дзмітрыем Дзенісенкам мы разышліся ў часе гадоў на трыццаць. Ён памёр у 1988-м, пахаваны ў вёсцы Любча Навагрудскага раёна, дзе працаваў старшынёй калгаса. Аднак за гады працы над кнігай ён стаў для мяне вельмі блізкім чалавекам. Тым больш што мая свякроў Варвара Канстанцінаўна Шатыронак, у дзявоцтве Будоль – стрыечная сястра жонкі Дзмітрыя Дзенісенкі Яўгеніі Будоль. Дзякуючы даследчай працы я знаходзіла невядомыя раней звесткі і пра сваіх сваякоў. Наогул жа, партызанскі рух на Беларусі — велізарны пласт гісторыі, і мая работа — невялікая частка айсберга, — гаворыць Ірына Шатыронак.

У сваёй кнізе аўтар адкрыла новыя старонкі ў біяграфіі не толькі Дзмітрыя Дзенісенкі, але і беларускіх пісьменнікаў-партызан Янкі Брыля (ён быў асабіста знаёмы з Дзмітрыем Дзенісенкам, прысвяціў яму кнігу «Нёманскія казакі»), Уладзіміра Калесніка, Аляксея Карпюка, Вячаслава Хілімонава. У выданні прыводзяцца гістарычныя факты, якія раней не публікаваліся, прадстаўлены багаты ілюстрацыйны блок. Упамінаецца ў ёй і наш зямляк былы начальнік штаба брыгады імя Чкалава Рыгор Панявін, які жыў у Красным і пакінуў свае ўспаміны «Равеснік XX стагоддзя». «Міцькаўцы» ўзаемадзейнічалі з брыгадай імя Чкалава.

Новую кнігу высока ацанілі гісторыкі. Паважлівыя адносіны аўтара да гісторыі, вялікую даследчую працу, праўдзівасць без пафасу і «прыхарошвання», жывую мову асабліва адзначылі ў сваіх рэцэнзіі і водгуку прафесар, доктар гістарычных навук Эдмунд Ярмусік, кандыдат гістарычных навук Святаслаў Кулінок.
Кніга «Камандзір» прадаецца ўжо ў кнігарнях рэспублікі, хутка паступіць у бібліятэкі.

Анжаліка КРУПЯНЬКОВА.
Фота: архіў Ірыны ШАТЫРОНАК.

Проходит инструктаж

• 18.06.2021 09:50

Белый домик детства моего

• 16.05.2021 11:57

Как после войны жили семьи военнослужащих нашего города.